Een herfstig practicum! Leerlingen onderzoeken het verband tussen de oppervlakte van een blaadje en de valtijd met vallende blaadjes. Geen moeilijk practicum, ik heb het ooit ook in klas 2 gedaan met als leerdoel om de leerlingen een grafiek te laten tekenen. Het heerlijke is dat leerlingen op tafels mogen staan want de hoogte moet wel constant zijn, maar komt niet heel nauw. Dit is alles wat ik op het bord heb gezet voor een vierde klas (volgende week komt er een logje over het meetrapport over de blauwe letters).
Leerlingen krijgen een A3 blaadje en vouwen voor de nieuwe metingen het blaadje elke keer dubbel. Zo blijft de massa gelijk en verandert alleen de oppervlakte. Door de meting drie keer te herhalen per oppervlakte wordt het nauwkeuriger.
In de bovenbouw kun je het koppelen aan de luchtweerstand, om het verband tussen A en de k-factor te bepalen bijvoorbeeld. Ook voor een eventuele discussie over nauwkeurigheid is dit een goed idee. de vijfdeklassers kunnen hiermee aan de slag met coördinatentransformatie en een betekenis geven aan de richtingscoëfficiënt. Met andere woorden, je kan er alle kanten mee op.
Je hebt er ook nog eens weinig materiaal voor nodig (A3-vellen en eventueel stopwatches), de leerlingen zijn lekker actief bezig en kunnen een mooie grafiek maken. Ideaal voor deze tijd van het jaar!
